IEA verkent obstakels, die een kernenergietijdperk in de weg staan

“De weg naar een nieuw tijdperk voor kernenergie” is de (vertaalde) titel van een rapport ˚), dat het Internationaal Energie Agentschap (IEA) opstelde. Dit agentschap is een onderdeel van OESO en monitort wereldwijde ontwikkelingen op energiegebied. Allereerst signaleert IEA in het rapport, dat kernenergie in de lift zit. In 2025 is de stroomproductie met kerncentrales groter dan ooit tevoren. Kernenergie is na waterkracht ’s werelds grootste energiebron voor de productie van schone elektriciteit en heeft een aandeel van 10% in de mondiale stroomproductie. Daar komt nog bij, dat de vraag naar elektriciteit wereldwijd dubbel zo hard groeit als die naar gewone energie. Dat betekent, dat nieuw productievermogen, dat is gebaseerd op een scala van technologieën, nodig is om aan de groeiende elektriciteitsvraag te voldoen. Inclusief kernenergie. Thans is er 70 GWe aan kernvermogen in aanbouw. Dat zijn 63 kernreactoren, waarvan er 25 in China komen en 23 in Rusland. Het aantal kerncentrales, dat in aanbouw is, is sinds 1990 niet meer zo hoog geweest. China zal in 2030 zowel de Verenigde Staten, als Europa zijn voorbijgestreefd qua geïnstalleerd kernvermogen. Daarnaast zijn er nog 40 landen, die plannen hebben om de rol van kernenergie in hun energiesysteem te vergroten.

Voor de financiering van alle nieuwbouwplannen voor kerncentrales is veel geld nodig. Het jaarlijkse investeringsbedrag, dat thans $ 60 miljard bedraagt, zal in 2030 dubbel zo hoog zijn. IEA benadrukt, dat dat niet alleen maar geld van overheden kan zijn. Privaat kapitaal is eveneens nodig. Een gunstige bijkomstigheid is, dat de private sector de kernenergie steeds meer ziet als een investeringswaardige energiebron, die 24 uur per dag en 7 dagen in de week betrouwbare en schone energie opwekt. Om het vertrouwen van de geldschieters te vergroten, moeten overheden zorgen voor een goed investeringsklimaat en een betrouwbare vergunningverlening, zodat grote kerncentrales binnen het begrote budget en binnen de geplande bouwtijd gereed komen. Voorts moet de overheid mechanismen ontwikkelen, die het financiële risico verminderen. Tenslotte is het raadzaam om de ontwerpen te standaardiseren en de kerncentrales in serie te bouwen door gespecialiseerde bouwteams.

Het Westen zou het technologisch leiderschap op het gebied van de kernenergie terug kunnen veroveren door een succes te maken van de kleine modulaire reactor (SMR). Of dat lukt hangt af van de mogelijkheid of de industrie in staat is om in 2030 SMR’s aan te bieden voor een prijs, die vergelijkbaar is met die van een grote waterkrachtcentrale of van een windpark op zee. Met een stimulerend overheidsbeleid zou er dan in 2040 in totaal een vermogen aan SMR’s gerealiseerd moeten zijn, dat ligt tussen 40 en 80 GWe. Ofwel circa 10% van het dan opgestelde kernvermogen. In 2050 zou dat vermogen tussen 120 en 190 GWe kunnen liggen. Het bijbehorend aantal SMR’s ligt dan tussen de duizend en vijftienhonderd. In het hoge scenario bedragen de cumulatieve bouwkosten van de SMR’s $ 900 miljard.

IEA ziet, dat veel signalen in de richting van een komend kernenergietijdperk wijzen. Het rapport komt tot de slotsom, dat het aan ons is om dat wensbeeld te realiseren.

Meer informatie:
https://www.iea.org/news/a-new-era-for-nuclear-energy-beckons-as-projects-policies-and-investments-increase
https://www.iea.org/reports/the-path-to-a-new-era-for-nuclear-energy/executive-summary

˚) De titel van IEA-rapport: The Path to a New Era for Nuclear Energy